Walhalla.

Na een veel te lange tijd van alleen maar werken voor de baas, werken thuis, school en andere verplichtingen........nu weer eens een leuk uitstapje.
De aanleiding hier voor was dat we "oud Neers" bezoek kregen, n.l. Fam v Melick, die zelf ook geemigeerd zijn naar Australië. Normaal wonen hun zo'n 4000km van ons af, in het noorden van het land.
We gingen richting Walhalla, een oud dorpje ruim een uur vanuit Drouin.

Het is een mooie slingerweg om er te komen, het dorpje ligt nl. in een dal van het Great Dividing Range.
Heel vroeger werd het dorp Walhalla ook wel " The Valley of Gods" genoemd. Dit omdat in 1851 voor het eerst goud werd gevonden in het dorp .

 
Gedurende de goede jaren werd er zo'n 70 ton goud gevonden in de mijn.








In 1941 is de goudmijn gesloten, wat eens een dorp was van meer dan 3500 inwonersm hotels en scholen, is nu een dorp waar nog maar 20 vaste bewoners leven.....
Men heeft twee jaar geleden nog een onderzoek uitgevoerd waarin bewezen werd dat er nog altijd goud in de grond zit.
Tegenwoordig is het mogelijk om een tour door de goudmijn te doen, iets wat wij natuurlijk ook gingen doen met zijn allen.

Met een kleine groep, gingen we de mijn in.
Men laat een goed beeld zien hoe het er vroeger aan toe ging.

 

 Op deze foto is te zien hoe diep men vroeger heeft gegraven.
Helaas is het nu niet mogelijk om het goud wat er nog zit op te graven vanwege bevuilde en zeer giftige grond. Wie weet wat de toekomst brengt.....

 Het plaatsje zelf is klein, oud en helaas al vaker geheel afgebrand door bushfires. Het is maar bereikbaar via 1 weg, ligt in een vallei dus moeilijk te bereiken en helaas moeilijk te ontvluchten.... Je kunt een rit maken met een oude stoomtrein.


 Iets wat ook echt kenmerkend is van Walhalla, is het eeuwen oude kerkhof, liggend op een zeer ongewone plaats, nl op een berghelling boven het dorpje zelf. Na een stevige wandeling bekeken we dit kerkhof. Hier liggen vele inwoners begraven die in de mijnen hebben gewerkt of gestorven zijn door de gevolgen van de mijn, ziektes enz.




Al teruglopend zagen we een huis wat wel op een zeer ludieke manier "ondersteund" werd........





Na een bezoek aan het oude postkantoor, de brandweer en het zien van de oudste bank van Victoria (hoe kan het anders ook in dit ooit steenrijke dorp), gingen de kids proberen of ze de Kingparrots konden voeren. Deze waren in grote getalen aanwezig.


Daarna begonnen we aan de mooie rit terug naar huis.

 

Zomervakantie 2013/2014.

Wat ons goed doet is dat vele mensen regelmatig op ons weblog kijken, dit stimuleert ons om hiermee door te gaan. Ook de reacties doen ons goed. De laatste weken kregen we commentaar dat er niks nieuws meer op ons weblog geplaatst is......

Bij deze dus!

De laatste maanden hebben we het hier ontzettend druk gehad, eigenlijk met de gewone alledaagse dingen die werken, school, sport en onderhoud heten.........vandaar geen nieuw verhaal op dit log.

De laatste dingen op school, de laatste info-avonden voor het komende schooljaar, kerstvieringen, kerstdiner vanuit het werk enz enz.

Beide dames kwamen met geweldig goede rapporten thuis! Supertrots natuurlijk op hun zelf....en wij niet minder trots! Voor Joyce wordt het extra spannend in het nieuwe schooljaar, er zal dan een loting plaats vinden wie er met de school mee mag op een gratis excursie naar Canberra, de hoofdstad van Australië. Dit doet de school om de best presterende scholieren te belonen en zo ieder jaar iedereen te motiveren goed te presteren. Wordt vervolgd.

 Ook aan het Tae Kwando seizoen kwam een einde. Matty is in december opgeweest voor de rode band...en ook deze is in the pocket!! Jaarlijks houdt de club een barbeque ter afsluiting en krijgen de best presterende leden een beloning. Hier krijgt Matty vanuit de handen van haar trainer de Best Grading Award, dit is al de 3e op rij. Supertrots natuurlijk.


Voor ons werd dit de tweede kerstmis in Australië, en hoe hard we ook geprobeerd hadden om in de kerstsfeer te komen......was dit wederom niet gelukt. De kerstboom stond netjes, de muziek was er ook, de kadootjes waren gekocht maar met 30gr blijft dit niet echt een kerstgevoel......
Zoals ook vorig jaar gingen we een dag voor de kerst ome Mike ophalen om samen met ons en de rest van de familie hier kerst en oud/nieuw te vieren. Helaas woont Mike niet direct in de buurt, hij woont n.l. in Hamilton....een reis van 4 uur heen en wederom 4u terug.
Al om 6u in de ochtend zaten we in de auto, genietend onderweg van de stad Melbourne waar je midden door heen moet om aan de andere kant richting Hamilton te kunnen gaan. Het landschap veranderde langzaam in een schapenstreek en het grote natuurpark The Grampians ligt vlakbij.




 Na een hartelijk weerzien en een kop koffie, een laatste babbel met vrienden van Mike, werd de lange reis weer terug gemaakt. Om vervolgens rond 17u weer hier in Drouin te zijn.

Kerstdag was een gezellig samen zijn. Hier kent men geen tweede kerstdag.
Na een week hier te zijn geweest ging Mike mee naar Lochs Port, wij zouden later na gaan.




De zomervakantie werd uiteindelijk voor ons eentje van dingen plannen en weer afzeggen....
Wij zouden na reizen naar de badplaats Lochs Port, hier 2,5u vandaan. Alles was geregeld, inkopen gedaan en de auto al gepakt......maar een telefoontje veranderde onze plannen. Er was een grote bosbrand uitgebroken in dat gebied, waardoor het onverantwoord was om die kant op te reizen.
Dus plannen omgooien. We wilden daarna richting Euchuca gaan, maar ook die kant op waren grote branden bezig. We hadden al weken hoge temperaturen en doordat de zonkracht hier erg sterk is, droogt alles snel uit. Indien er dan al weken geen druppel regen valt is de kans op branden erg groot...
Wij besloten om dan maar hier te blijven en vanuit thuis uitstapjes te gaan maken.
Tussen het werken door, en het logeren van vriendinnen over en weer, genoten we van het niks doen thuis. De barbeque draaide over uren, de avonden vaak een genieten buiten van een prachtige sterrenhemel.
Ook Mike kwam nog een anderhalve week terug op vakantie. Ook toen wilden we allerlei dingen in de omgeving gaan bekijken, maar de temperatuur liep op tot maar liefst 47gr!! Onverantwoord om in die hitte dingen te gaan ondernemen. Kids hadden er geen moeite mee, die zaten de hele dag in het zwembad.

In januari kregen we bezoek uit Roggel.
Dit was al maanden bekend en nu toch was echt spannend en leuk om onze "oude" buurjongens Coen en Lejo weer te zien met hun meereizende vriendin Yvon. Een geweldig weerzien. Natuurlijk veel om bij te kletsen dus korte nachten en veel gelachen.

De heren gingen verder met hun reis, terwijl Yvon een weekje bij ons bleef logeren. Yvon zou later de heren nareizen.

En natuurlijk zouden we een slecht gastgezin zijn als er geen uitstapjes werden gemaakt. Om Yvon vertrouwd te maken met her reizen met de trein hier, gingen we naar Melbourne toe.



Melbourne is heel makkelijk met de trein te bereiken zoals eerder vermeld.

Ook tijdens dit uitstapje was het erg warm. Dus niet teveel lopen en op zijn tijd een versnapering. Deze keer zagen we artiesten die zich onbeweeglijk maken en pas bewegen zodra iemand hun geld geeft.....Knap dat hun zo kunnen blijven zitten als er een familie lekker staat te vervelen ......haha.
Wij gingen met zijn allen naar het Melbourne Sea Life Aquarium. Dit is een zusterbedrijf van o.a. Sea Life in Scheveningen. In dit aquarium worden de australische dieren geshowd, met een extra aanvulling van een grote zoutwaterkrokodil en gevaarlijke boskikkers en andere insecten.

In dit aquarium worden o.a. de koraalgebieden van The Great Barrier Reef in het noorden van Australië geshowd.
Medewerkers lopen overal rond en op speciale plekken mocht iedereen bepaalde vissen/zeesterren en kwallen aanraken. Hier wordt uitleg gegeven van het belang goed om te gaan met de natuur, de meiden genoten volop!!


Na afloop gingen we nog met de gratis City Circle Tram een toer door Melbourne maken. Dit is een zeer oude houten tram die je op de belangrijkste plekken van Melbourne brengt. Maar omdat het warm was en hier geen airco in zat, verlieten we deze tram eerder als de bedoeling.
Enkele dagen later gingen we naar het Koala opvangcentrum op Philip Island.
In Victoria komen nog wel koala's in het wild voor, maar het zijn er nog maar erg weinig en je vindt ze bijna nooit. Dit komt omdat grote gebieden vrij gemaakt worden voor woningbouw en winkelcentra's. Ook de bosbranden (met name black Saturday in 2009) heeft de koala populatie geen goed gedaan. Op Philip Island zijn er zo'n 16 koala's in opvang, redelijk goed beschermd.

 

 Koala's blijven lekker grote knuffelberen, die altijd voor ons gevoel, liggen te slapen in vaak lachwekkende posities....
Koala's eten alleen bepaalde soorten ecalyptusbladen, hier zit een gif in waar hun tegen kunnen maar waardoor ze eigenlijk in een roes zijn de hele dag, maar liefst 20 van de 24 uur!!


 Nu hadden wij toch wel erg veel geluk. Er was een koala aan de wandel, precies in onze richting!!


Normaal krijg je deze kans nooit om hun van dichtbij te zien, laat staan te knuffelen/aan te raken. Na even wachten om te kijken waar de koala ging zitten "grepen" wij onze kans, wat een apart gevoel!!
Helaas zijn koala's zeer stress gevoelig dus lieten we hem/haar vrij snel weer met rust. Deze koala nuttigde nog eerst zijn/haar lunch waarna ze weer vrij snel terug ging naar haar boom. Mooi om te zien hoe deze dieren met hun grote klauwen makkelijk in een boom kunnen klimmen.

 Na afloop gingen we nog naar Surf Beach op Philip Island.
Er stond een heerlijk windje, de golven waren lekker hoog en niemand anders dan ons was op het strand!!

Na enkele uren van golven trotseren en plezier te hebben en even te relaxen.......gingen we weer huiswaarts.

Een paar dagen later vertrok ook Yvon weer ( ze komen over enkele weken weer terug om afscheid te nemen voordat hun terug vliegen naar Nederland).

Wij als gezin gaan regelmatig naar het strand, deze keer ging onze hond ook mee. Eigenlijk mag dit niet want rondom heel Philip Island zitten pinquin populaties, die goed door de regering beschermd worden......

Het einde van de zomervakantie kwam in zicht.

Alle boeken en alle spullen die nodig zijn voor een nieuw schooljaar werden bij elkaar geshopt.

De meiden hadden we er zin in om terug te gaan naar school!!

Melbourne.

Als je als Nederlander je paspoort wilt verlengen, moet je naar een consulaat.
In ons geval is dit het Consulaat der Nederlanden in Melbourne. Maar aangezien Melbourne een geweldige stad is om te zien, besloten we er een dagje uit van de maken. De meiden kregen een dagje extra vrij van ons....
De beste manier om naar Melbourne te reizen is per trein. Het openbaar vervoer is goedkoop hier, de kinderen reizen voor niks. Dus vroeg in de ochtend vertrokken we vanuit de "country" naar "the big city", een reis van bijna anderhalf uur.

Er werd uitgestapt op Flinder's Street, zodoende sta je middenin het centrum van de stad.
Links het mooie oude treinstation.
Rechts moderne kunst gebouw.

Na een kwartiertje lopen kwamen we aan bij het Dutch Consulate.
Hier moesten we formaliteiten afhandelen die nodig zijn om een nieuw nederlands paspoort te krijgen. Aangezien de techniek het af liet weten, duurde onze afspraak langer als we hadden gehoopt, waardoor er minder tijd over bleef om de toerist te gaan spelen in de stad....

 Snel even voor de inwendige mens zorgen tussen alle (vaak) zakenmensen die werken in down town Melbourne. Rechts te zien hoe reparateurs gaten boren........hangend aan een kabel....


De stad is zo immens groot en er zoveel te zien, dat het onmogelijk is om alles in een dag te doen.
Aangezien onze tijd wat verkort was moesten we keuzes gaan maken. Je kunt makkelijk per tram door de stad reizen om overal te komen.
Een van de gebouwen die we perse wilden zien was The Crown. Dit is een heel sjiek gebouw/hotel, veelal bestaand uit marmer en hele dure winkels en het Melbourne casino. The Crown ligt aan het water met een mooie boulevard er langs



Voordat je bij The Crown komt, wandel je over de beroemde brug die je vaak ziet als je televisieuitzendingen zijn vanuit Melbourne

De stad is een aaneenschakeling van gebouwen, op ieder hoek is wel een mooie foto te maken. Het is niet mogelijk om alle gemaakte foto's op het weblog te zetten.

 Midden tussen de hoge flats zie je nog de oude gebouwen.

 Gewoon wandelt door de straten van Melbourne verwacht je niet ineens joekels van winkelcentra's. Het is een centrum apart.
In deze winkelcentrum bevinden zich vaak de dure merken op kleding gebied, cosmetica enz.

De beste manier om Melbourne te zien is vanuit de hoogte. 

Dit kun je doen als je naar de Eureka Skydeck Tower gaat. Dit gebouw bestaat maar liefst uit 88 etage's en van bovenuit heb je een geweldig uitzicht over de gehele stad. Binnen 38 seconden ga je met de lift vanaf de grondetage tot aan de 88e etage..........net alsof je met een katapult afgeschoten wordt!

 Het skydeck biedt je een mogelijkheid om op een uitschuifbaar plateau te gaan met een glazen bodem. Hoe zou het toch komen dat verschillende mensen erg witjes naar buiten komen.....

De hele verdieping van The Skytower bestaat rondom uit glazen wanden en vanuit ieder raam ziet Melbourne er anders uit. Veel hoogbouw, vaak kantoren, maar op vele plaatsen waren ze
nieuwe flats aan het bouwen.






Wat opviel waren de grote, mooie aangelegd parken midden in de stad

Hier twee mooie grote gebouwen te zien. We weten helaas alleen niet of deze gebouwen prive bezit zijn of openbare gebouwen.

Aan de oceaankant van de stad ligt de grote wereld haven, waar onze container met spullen ook aangekomen is. 

Links The Spirit of Tasmania, deze brengt je in een uurtje of 7/8 naar het eiland Tasmanië, een eiland wat bij Australië behoort.

Melbourne is natuurlijk ook bekend van de grote sportieve
evenementen. Zoals je links kunt zien het beroemde Albert Park waar de formule 1 plaatsvindt.





Het beroemde Melbourne Open tennis toernooi.







En rechts de beroemde MCG Arena. Hier worden vele footy wedstrijden gehouden, maar ook vele concerten van wereld beroemde artiesten, een multifunctioneel gebouw dus.


Terugwandelend naar het station loop je over de brug der liefde.
Er hangen honderden sloten aan de brug waarmee symbolisch liefdesverklaringen worden gesloten....
Een laatste kiekje van de stad en terug naar huis.
Wat een indrukwekkende, sfeervolle stad, weinig tot geen straatvuil en dat met zoveel miljoen inwoners.
Een stad die een MUST is zodra je de kans krijgt.......en dan hebben wij nog niet eens de helft ervan gezien!!