Twee awards!

Niet te geloven!
Onze meiden gaan bijna drie weken hier naar school en komen al thuis met awards. Matty had al een award gekregen voor uitstekend rekenen, maar vandaag kwamen ze allebei thuis met, jawel hoor:


 STUDENT OF THE WEEK!!!


 Dit is een award voor iemand die heel hard heeft gewerkt op school, of heel goed is geweest in het oplossen van een probleem, ook op sociaal gebied.
Alle kinderen en leraren van de school komen bij elkaar in de gymzaal en de schooldirecteur verteld aan de hele groep wie de awards gaan ontvangen die week. Uiteraard ontbreekt het applaus niet. 
De awards zijn ingevoerd om de leerlingen te stimuleren op leer- en sociaal- gebied, iedereen wil natuurlijk op zijn minst 1 keer een award hebben gewonnen. Vanaf het begin hier op school was dit voor de meiden een doel om te halen, bij deze al gelukt dus.
Super gedaan hoor meiden, petje af hoor en we zijn heel trots op jullie!!

Rubicon Camp.

 Toen we onze meiden officieel gingen aanmelden op de school, kregen we gelijk de vraag wat te doen met het kamp van grate 6, twee weken later. Deze vraag aan Joyce voorgelegd en deze hoefde niet lang na te denken, volmondig: "Ja ik wil mee gaan". Ondanks onze vraag om er even over na te denken omdat er niemand nederlands spreken kon als er wat zou zijn, bleef haar antwoord steeds hetzelfde.
Dus daar ging ze afgelopen week. Ze gingen met 25 kinderen naar RUBICON CAMP. Dit ligt ongeveer 130 km van Melbourne af, richting de Great Diving Range, in de buurt van Lake Eildon.
Met een korte pauze erbij was het een rit van 3,5 uur om er te komen. Rubicon camp is een outdoor education schoolkamp met een team van proffesionele begeleiders. Men is erop gericht dat ieder kind activiteiten onderneemt voor persoonlijke ontwikkeling, leren om in een team te werken, als uitdaging en avontuur en hoe om te gaan met leiderschap. Bovenaan staat natuurlijk het hebben van plezier!

De kinderen werden opgedeeld in groepen en ieder kreeg een eigen unit om in te slapen, midden in de wildernis. Voor het eten moest zelf gezorgd worden dus vissen stond ook op het takenpakket. Joyce heeft zelf een regenboogforel gevangen, deze werd ter plekke voor het avondeten klaargemaakt en opgegeten.
Iedere dag was er voor de groepen een eigen programma. Aangezien het te warm was en er geen sneeuw lag ging skiën helaas niet door.
Joyce begon het kamp met het klimmen in de high robes (hoge touwen). Jezelf uitdagen en leren luisteren naar anderen die je helpen en beschermen is heel belangrijk.

Later op de dag werd er voor de eerste keer geraft.

De tweede dag stond rock-climbing centraal voor haar groep. Ook hier weer leren vertrouwen op jezelf en anderen van de groep.  Tussen de activiteiten door was er tijd om te ontdekken, vooral de natuur en alle vragen die erover zijn. Tijdens het raften hebben ze 3 platypussen (vogelbekdieren) gezien. Deze dieren zijn vrij zeldzaam en dat ze er maar leifst drie gezien hebben is schijnbaar erg uniek. Een natuurkundeles in het wil, wat wil je nog meer!

In een van de avonden was er een night bushwalk met een overnight bushcamp, een avontuurlijke avondwandeling door de bos met een overnachting in een tent er achteraan. De laatste dag stond er nogmaals raften op de planning en uiteraard wederom een barbeque met aansluitend de lange terugreis weer.

Uitpgeput maar meer dan tevreden kwam ze terug uit de bergen van Rubicon camp. Dit was een kamp om nooit te vergeten!!

De eerste schooldag in Australië.

Vorige week zijn we begonnen met het bezoeken van basisscholen hier in de buurt. Omdat je zelf niet veel weet over deze scholen moet je afgaan op de ervaringen van anderen en het gevoel wat je krijgt als je gaat kijken. Het eerste zijn we begonnen met de school hier in het dorp.Er is hier verschil in private-schools en public-schools. De laatste zijn overheidsscholen waarvan een groot gedeelte van de kosten door de overheid wordt gedragen.  De school die uiteindelijk ook door ons is gekozen, n.l. de Nar Nar Goon primary-school, een public-school.


Het is een kleinere school met zo'n 200 leerlingen hier uit het dorp of uit de omringende dorpen. Deze kinderen worden met de schoolbus gebracht als ze verder dan 4,5km van school af wonen. Anders moet je zelf zorgen voor vervoer.
Van alle grates, hoe ze het hier noemen hebben, ze twee groepen en zelfs in grate 3 drie groepen. Alle groepen zijn gemixt met twee grates.

 In heel Australië moeten alle kinderen uniformen dragen, zowel op de basisschool als de middelbare school (high-school hier). Dit is even wennen maar gelukkig valt dit uniform hier ontzettend mee. Je kunt de
uniformen kopen in de uniform-shop, deze zijn duur, of je kunt ze zelf gaan maken door het logo van de school op een shirt te strijken. Uiteraard wij als 'zuinige hollander' hebben dit laatste gedaan!


Vanmorgen was het dus zover, vol vertrouwen poseerden de meiden nog even voordat we vertrokken naar school.
Deze school ligt 2 straten hier vandaan dus makkelijk te voet te doen.
In Australië is de zorg rondom kinderen heel goed geregeld, overal staan cross-overs, vnl. ouderen die een zakcent bij verdienen met kinderen de weg over te zetten. Het verkeer is verplicht hier rekening mee te houden, er is een
snelheidslimiet en er staan hoge verkeersboetes op!


De schooltijden zijn hier van 9 am tot 15.30 pm. Iedereen blijft over op school.
Vol goede moed stapten de meiden dan ook naar binnen.
Op elke maandag morgen is er een bijeenkomst op school voor alle leerlingen. Tijdens deze bijeenkomst worden de nieuwe mededelingen gedaan of een leerling wordt in het zonnetje gezet omdat hij/zij tijdens het weekend een goede (sport)prestatie heeft behaald. Onze meiden werden als nieuwkomers welkom geheten, heel leuk.
Tevens worden er students of the week and month genoemd. Dit zijn kinderen die heel goed hun best hebben gedaan, iets wat onze meiden ook hopen te gaan behalen..............

Na afloop van de eerste dag kwamen de meiden allebei supertrots naar buiten gelopen en wij niet veel minder. Ze hadden beiden toch wel veel kunnen verstaan en zelf ook kunnen vertellen. Dit dank zij veel oefenen met woordjes in het verleden. Wat heel apart is is dat er in de klassen van de meiden al jaren geen kind meer is gekomen van overseas, hoe ze dit hier noemen. Dit verwacht je niet hier in een land waar veel emigranten zijn en komen. De leerkrachten kunnen hier mooi op inspelen. Leuke bijkomstigheid is dat in plaats van een algemene schoolbel, iedere dag 4x een stuk van een top 40 liedje wordt gedraaid als belgeluid.


En als je dan terug loopt naar huis en ziet boven jou in een electriciteitsdraad deze gla's zitten, dan kan je dag niet meer stuk!!