Na een veel te lange tijd van alleen maar werken voor de baas, werken thuis, school en andere verplichtingen........nu weer eens een leuk uitstapje.
De aanleiding hier voor was dat we "oud Neers" bezoek kregen, n.l. Fam v Melick, die zelf ook geemigeerd zijn naar Australië. Normaal wonen hun zo'n 4000km van ons af, in het noorden van het land.
We gingen richting Walhalla, een oud dorpje ruim een uur vanuit Drouin.
Het is een mooie slingerweg om er te komen, het dorpje ligt nl. in een dal van het Great Dividing Range.
Heel vroeger werd het dorp Walhalla ook wel " The Valley of Gods" genoemd. Dit omdat in 1851 voor het eerst goud werd gevonden in het dorp .
Gedurende de goede jaren werd er zo'n 70 ton goud gevonden in de mijn.
In 1941 is de goudmijn gesloten, wat eens een dorp was van meer dan 3500 inwonersm hotels en scholen, is nu een dorp waar nog maar 20 vaste bewoners leven.....
Men heeft twee jaar geleden nog een onderzoek uitgevoerd waarin bewezen werd dat er nog altijd goud in de grond zit.
Tegenwoordig is het mogelijk om een tour door de goudmijn te doen, iets wat wij natuurlijk ook gingen doen met zijn allen.
Met een kleine groep, gingen we de mijn in.
Men laat een goed beeld zien hoe het er vroeger aan toe ging.
Op deze foto is te zien hoe diep men vroeger heeft gegraven.
Helaas is het nu niet mogelijk om het goud wat er nog zit op te graven vanwege bevuilde en zeer giftige grond. Wie weet wat de toekomst brengt.....
Het plaatsje zelf is klein, oud en helaas al vaker geheel afgebrand door bushfires. Het is maar bereikbaar via 1 weg, ligt in een vallei dus moeilijk te bereiken en helaas moeilijk te ontvluchten.... Je kunt een rit maken met een oude stoomtrein.
Iets wat ook echt kenmerkend is van Walhalla, is het eeuwen oude kerkhof, liggend op een zeer ongewone plaats, nl op een berghelling boven het dorpje zelf. Na een stevige wandeling bekeken we dit kerkhof. Hier liggen vele inwoners begraven die in de mijnen hebben gewerkt of gestorven zijn door de gevolgen van de mijn, ziektes enz.
Al teruglopend zagen we een huis wat wel op een zeer ludieke manier "ondersteund" werd........
Na een bezoek aan het oude postkantoor, de brandweer en het zien van de oudste bank van Victoria (hoe kan het anders ook in dit ooit steenrijke dorp), gingen de kids proberen of ze de Kingparrots konden voeren. Deze waren in grote getalen aanwezig.
Daarna begonnen we aan de mooie rit terug naar huis.