Afgelopen jaar zijn we op het einde van mei vertrokken naar Australië.
Dus einde mei dit jaar moest er een mijlpaal gevierd worden, n.l. het eerste jaar goed door gekomen in Australië.
Tuurlijk is dit het moment om even stil te staan bij alle dingen die er gebeurd zijn of mee gemaakt hebben.
Allereerst de emotionele rollercoaster waar we in terecht kwamen. In feite begonnen we helemaal opnieuw, veel terug kijken het eerste jaar, het gemis van mensen die je dierbaar zijn en lang leve de internet techniek!
Het vakantiegevoel wat we heel erg lang hebben gehad, en nog vaak hebben.
Het inwonen bij iemand anders, familie in dit geval. Zeer geslaagd , heel hulpvol geweest, veel gelachen, veel gepraat en ondernomen.
Het engels praten. We kregen al gelijk te maken met veel engels/Australisch dialect oftewel het Australische slang. Daar is echt geen touw aan vast te knopen....... We hebben niet echt veel problemen gehad om de taal te leren, alhoewel het echte technische engels een ander verhaal is....
De gewone draad op proberen te pakken, de meiden hadden dit sneller onder de knie dan wij. Hun gingen al na een week naar school hier. De zakwoordenboekjes mee en google vertaler werd door de juffen herhaaldelijk om raad gevraagd.
Zelf weer op zoek moeten naar een baan. Na een lange Nederlandse carriere was het vreemd om weer te moeten solliciteren. Solliciteren werkt hier veel via via en omdat onze contacten hier nog minimaal waren was het niet makkelijk, maar voor beiden gelukt!
Een huis in Roggel wat uiteindelijk toch verkocht werd, gelukkig maar, daardoor konden we hier door met onze toekomst opbouwen. Na een periode van 6 maanden begonnen we weer in een nieuw huis, nieuw gebied waar je gaat wonen, nieuwe buren enz.
De langere afstanden hier. Toch iets waar we erg aan moesten wennen en zeker rekening mee gehouden moet worden met dingen plannen.
Het links rijden en het stuur aan de andere kant in de auto hebben zitten. Of waren we in Nederland verkeerd bezig? In ieder geval links schakelen, de ruitenwisser en de richtingaangever zitten precies andersom ( wat hebben de ruitenwissers vaak aangestaan, ook al regende het niet....)
Maar zeker niet vergeten het genieten van alles hier, het relaxte leven, de levensstijl hier, de heerlijke zonnige dagen... negen maanden per jaar woon je bijna buiten en in de winter temp van 18gr hebben, de mooie natuur, de vogels en de echte australische dieren, de possums, de wombats, de kangoeroes en de koalabeer. Helaas ook de minder leuke dieren, de giftige spinnen, de hele grote spinnen.....de slangen (waarvan we er maar 1 hebben gezien het afgelopen jaar).
Het weer hebben van een hond.
Op dit moment is ze 16 weken oud en zo te zien groeit ze goed. Het weer hebben van een pup was weer wennen na 16 jaar.....maar wat hebben we een plezier met haar!
Al met al kunnen we nog geen conclusie trekken of emigreren een goede keuze is geweest voor ons.
Tot nu toe voelt het goed, maar de experts hier die ons voor gegaan zijn, hebben ons verteld deze conclusie pas volgend jaar te kunnen maken. Dus nog even wachten.....
Het eerste jaar hebben we wel wat uitstapjes gemaakt, maar was het voor ons belangrijker om eerst goed ingeburgerd te zijn, ons huis een beetje onze stijl te maken, en te zorgen dat alles lekker draait. Op dit moment durven te beweren dat dit gelukt is. Tijd om plezier en op stap te gaan in dit schitterende land staan op de planning...........
Een van de dingen die we geregeld nu moeten doen, wat in Nederland echt niet gedaan hoefde, is het onderhoudt van onze palmbomen. We hebben er 7 staan en 2 kleinere die nog geen onderhoud hoeven.
Zeker na de warme zomer moet er geregeld in geklommen worden om dorre bladeren eruit te halen en de bloem eruit te halen.
Op de foto's zijn de bloemen te zien, kijk maar hoe groot ze zijn! En een gewicht dat ze hebben.
Binnenin zit een grote gele bloem.