Bushfires in Victoria.

Helaas kregen we in het nieuwe jaar ook te maken met een ander fenomeen, n.l. bosbranden....
Aangezien het in de winter veel heeft geregend en niet echt koud is, is er overal gras gaan groeien. Doordat de staat Victoria vele malen groter is dan heel Nederland, is het moeilijk om de bossen en al het groen langs de wegen te onderhouden.


Doordat de zomer zijn intrede heeft gedaan, gingen de temperaturen in een rap tempo omhoog. De zonkracht is vele malen sterker dan in Nederland en droogt het groen snel uit. De volgende kaart laat zien hoe de temperaturen kunnen oplopen door heel Australië, met in het zwarte gedeelte zelfs 54 gr!

Hoeft natuurlijk niet uitgelegd te worden welk gevaar er dan binnen enkele weken kan ontstaan!

Grootste gevaren voor het ontstaan van die branden is blikseminslag of door menselijk toedoen. Maar de echte Australische boom, de gumtree, bevat een natuurlijk soort olie die bij hele hoge temperaturen ook spontaan in brand kan vliegen.

De afgelopen weken is het dus hier heel warm geweest, boven de 40gr en geen regen.

Anderhalve week geleden werden wij verrast door het nieuws dat er hier niet zo heel ver vandaan een brand was ontstaan, n.l. in het goudstadje Walhalla. Dit ligt hier ruim een half uur vandaan. Het grootste probleem bij die branden is de sterke wind die hier vaak is, maar ook het feit dat de wind op een dag wel vier keer van richting kan veranderen..........

Spannende dagen voor ons, maar gelukkig bleef de wind gunstig maar voor vele mensen in het gebied verbranden hun woning, iets wat wij niet hopen mee te maken........

De Australische brandweer heeft een perfect waarschuwingssysteem.

Via alle media worden de mensen gewaarschuwd waar het gevaar is, hoe lang het zou kunnen duren voordat de brand bij hun is, welke wegen er afgesloten zijn enz enz.

Rare in dit hele gebeuren is dat de australische natuur het zelfs om de zoveel jaren nodig heeft om een brand te hebben, sommige vruchten springen pas uit bij hele hoge temperaturen. De natuur hersteld zich dan ook wonderbaarlijk snel, dikke bomen verliezen gewoon hun "buitenbast" en leven door. De jonge bomen overleven dit vuur niet. Vaak raast het vuur ook maar enkele minuten door een gebied.

 

Helaas voor de dieren zoals de koala, wombat en uiteraard de kangoeroe heeft dit andere gevolgen.

Menig dier zal niet meer het daglicht zien..........

Op dit moment is bovenstaande brand nog altijd bezig en is er meer dan 67000 hectare grond verwoest. 

wij hopen hier niet direct mee te maken te krijgen...........en geluksengel of drie en een goede verzekering is wat we nodig hebben....

Eerste kerst en oud/nieuwjaar in Australië.

Vanaf 1 december hoor en zie je hier alleen maar alles in de kerstsfeer. De winkels zijn volop versierd, de kerstballen liggen langs de zomerkleding in de rekken. Op de radio hoor je de tradiotionele I'm dreaming of a white Chirstmas, terwijl het buiten 37gr is........ Zal jullie niet verbazen dat we dit jaar niet direct in kerstsfeer kwamen..........voor ons gevoel was het juli/aug vanwege de hoge temperaturen.

Ondanks dit hebben we een mooi kerst gehad, genietend van het samen zijn met familie en vrienden en van het lekkers op de barbeque. Wederom een rare gewaarwording, de barbie zoals ze hier zeggen aan met kerst, en buiten op het terras genieten van een versnapering.

Oudjaarsdag vertrokken we voor een week vakantie naar Loch Sport. Een kleine badplaats zuid-oostelijk in Victoria, grenzend aan de oceaan. Een tocht van ruim twee uur. De boot ging mee.

     

De weg naar Loch Sport is eentonig, 

Het is een lange rechte weg naar de kust toe, goed te zien waar enkele maanden geleden nog een bushfire is geweest , overal zwart bomen en struiken langs de kant van de weg.

 Aangezien het brandgevaar groot is mag niemand vuurwerk afsteken met de jaarwisseling. Daarom werden wij getrakteerd op een geweldige vuurwerkshow. De brandweer was erbij indien er iets mis zou gaan. Vanaf het strand hebben we deze show gezien, wederom een rare ervaring.......


 Loch Sport is een schiereiland, aan de ene kant het grote Wellington meer en aan de andere kant het beroemde, maar gevaarlijke 90 miles beach. De oceaan heeft een hele sterke stroming en onderwater riffen. Voordat je het strand opkomt staan er grote borden dat betreden van de zee op eigen risico is, er is geen life-guard aanwezig. Desondanks is het een schitterende kleurenpracht van het water. De meiden genoten van het waveboarden en schelpen zoeken.

Het meer aan de andere kant van Loch Sport is zeer geschikt voor water plezier, vooral veel waterskiën en racen met de jetski wordt veel gedaan. Wij hebben ook met de kano het meer bekeken en via snorkelen de onderwaterwereld bekeken. Tropische vissen waren en genoeg maar dit keer helaas geen zeepaardjes gezien..........en gelukkig ook geen jellyfish (kwallen).










De meeste mensen komen voor de watersport naar dit gebied, verder is er niet zo heel veel te doen.
Wij zijn nog een dag een fourwheeldrive tour gaan maken. Je komt dan op stukken waar je niemand tegen komt, buiten een overstekende emoe. Op Wilsonpoint zie je waar het meer overgaat in de oceaan, een heel klein stukje zand wat er tussendoor stroomt.

 Indien je met de auto vanuit de meerkant naar de oceaankant wil gaan, rij de door een stuk moeras.

Een van de leuke dingen van Loch Sport is dat de plaatselijke dieren gewoon tussen de huizen door lopen, hoppen. Vooral in de avonduren kan dit nogal een schrikken zijn als je oog in oog komt te staan met een kangaroe. Deze dieren komen tijdens de schemering uit de bossen en hoppen overal.

Daarnaast zagen we de Echidna, de australische egel. Deze is groter dan de egel die wij kennen en niet direct ongevaarlijk, heeft hele scherpe stekels. Maar de meeste egels hier rennen snel weg.

In de zomer gaat de zon onder rond 20.30u en je ziet de zon op een snel tempo zakken. Binnen een half uur is het donker! Aan de hemel zie je miljoenen sterren en wij hadden geluk dat we een sataliet voorbij zagen komen, deze zijn vanaf dit punt te zien.





Na ruim een week uitgerust te hebben en veel waterpret was het voor ons tijd om richting huis te gaan.
Wederom een raar gevoel. De laatste jaren reisden we in de zomervakantie vaak naar Italië, ritten van 15 uur. Deze keer hadden we het gevoel nog uren in de auto te moeten zitten voordat we in Roggel aan zouden komen.............maar na ruim twee uur kwamen we bij ons volgende vakantieadres........ons huis.
Er stond ons een leuke verrassing te wachten, vele jonge vogels waren te zien.
We hebben al veel bezoek van kingparrots, de witte en de zwart cocatoo, lorrikees en nog veel meer, maar nu konden we genieten van het kleine grut.

Vooral de laatste dagen is deze kingparrot veel te zien bij ons.
Ze vliegen meestal met meerdere samen en eten vooral de zaadknoppen van de coniferen leeg. Vinden wij niet erg.........laat ons maar genieten van het uitzicht!