Ons nieuwe huis.

Na een half jaar bij een ander in huis te hebben gewoond, was het tijd om weer een eigen plek te gaan zoeken. De huizen kwaliteit is hier heel anders dan in Nederland. Al snel kwamen we erachter dat onze verwachtingen te hoog waren t.o.v. de nederlandse bouw-eisen. Gezien het warme klimaat zijn vele bouw-eisen ook niet nodig.
De meeste huizen worden gelijkvloers gebouwd, in de nieuwere woonwijken vindt je steeds meer twee etage woningen.

 Na enkele andere huizen bekeken te hebben, viel ons oog op dit huis, een woning 15 jaar geleden gebouwd. Het eerste wat ons aan de voorkant opviel was de geweldig mooie gumtree. Dit is een boom, de echte gumtree, die door de overheid beschermd wordt en niet zomaar omgekapt mag worden. Deze boom hier heeft geluk, is veel te mooi om te zien.

 Zodra we aan de achterkant van de woning kwamen, zagen we het schitterende uitzicht, n.l. het uitzicht over de golfbaan. We zitten hier in een heuvellandschap. Misschien is het op de foto niet goed te zien maar we kunnen immens ver kijken tot aan de bergen. Als we geluk hebben, kunnen we in de winter de sneeuw zien liggen.
Nu zien we alleen de golfers iedere dag, ver genoeg van ons huis af.
We hebben 500m2 grond.

Dit keer gingen onze 277 dozen met eigen vervoer naar ons nieuwe huis. Wederom alles in de handen pakken met 32 gr was niet echt leuk, maar voor een goed doel zullen we maar zeggen!
Vervroegd sinterklaas en kerst tegelijk met uitpakken, oh kom er eens kijken wat er in mijn dozen zit!





Deze foto is de achterkant van de foto. We hebben een stuk tuin aan de voorkant maar het grootste gedeelte ligt compleet aan de achterkant, zon op het zuiden.
We hebben altijd een palmboom willen hebben, nu hebben we er 7!




Wat echt genieten is, is dat het hier ontzettend veel vogels zitten: de witte en black cocatoo (links) en the king parrot (rechts), the indian miner, the lorrikies en rosella's.
Gewoon genieten dus als je deze vogels in de palmboom ziet zitten!

 The bird of paradise groeit in de
tuin en nog een ander soort exotische bloem.








De meiden hebben volop plezier in de tuin.
De tuin loopt een beetje bergafwaarts dus met de fiets heerlijk omlaag crossen wordt volop gedaan.

Philip Island 2

Terug naar Philip Island, maar nu naar een andere kant van het eiland. We gingen naar het Nobbie-centre, oftewel het zeehonden gedeelte.
Het is op dit moment het broed seizoen, dus van een afstand kijken. Deze paal staat bij het zeehonden eiland en vangt signalen op van de great white shark (grote witte haai) die zeker in deze tijd vaak hier zijn maaltijd komt ophalen. De jonkies zijn een makkelijk doelwit voor hem...

Daar het erg winderig was, konden we genieten van een ruige zee.
Het opspatten van de golven is altijd leuk om te zien, maar temeer genoten we van de kleuren van het water.

 

 Philip Island bestaat een groot gedeelte uit lava steen, die een bruine kleur geven aan het landschap.
Onder water zitten verborgen riffen, zeer gevaarlijk om te surfen, echter surfers genoeg gezien.

Dit keer zagen we een dier wat we nog niet hadden gezien (en hopelijk ook niet te vaak tegen komen..), n.l. de cupperheadsnake. Deze slang ging rustig zijn eigen slang, wij stonden gelukkig op veilige afstand, een beet van deze vriend is giftig....

Tropische vogels genoeg hier en ook mooie bomen te zien.

Hieronder de plant Bird of Paradise. Deze zie je overal, met een mooie oranje bloem erin.

 

Wederom genieten van het typische Australische landschap op de weg terug.

Verkocht!!

-->

Nadat we besloten hadden om te gaan emigreren was ons huis verkopen een volgende stap.
Echter deze stap heeft ons vele jaren gekost, mede door de economische crisis waarin Nederland en Europa terecht kwam.

Maar, gelukkig 4 maanden nadat we naar Australië zijn verhuisd, is het ons toch gelukt en hebben we ons mooie huis verkocht!
Een hele opluchting voor ons, maar tegelijkertijd ook een raar gevoel.
We hebben hier toch 15 jaar van ons leven gewoond en beide kinderen
hier ook bijna 9 en 12 jaar gewoond.



Ook dit is nu defenitief, onze naam hoort niet langer meer bij het
Swongspad maar ook niet meer bij wonen in Roggel........
Onze toekomst hier gaat nu defenitief een vorm aan krijgen.
Wij gaan op zoek naar een eigen stekkie hier in Australië en koesteren de nederlandse momenten........

Tae-kwando.

Een van de eerste dingen die we geregeld hebben vanaf dat we hier kwamen wonen is het zoeken naar een leuke Tae-kwando club voor Matty. Lang hoefden we niet te zoeken want een dorp verderop is een club die bijzonder goed stond aangeschreven. De naam is Moon Lee Taekwando Australia. De regelgeving is op zijn Koreaans, iets andere bewegingen dan die Matty gewend is van Roggel. Omdat de clubs hier vaak controle krijgen vanuit de Tae-kwando bond (onaangekondigt) moest de gele band even terug in de kast. Matty moest de bewegingen zoals ze ze geleerd heeft iets aanpassen voor de eisen van hier.

Deze club heeft discipline, houding, respect voor Tae-kwando (inclusief trainer),inzet en tellen op zijn Koreaans heel hoog staan. Matty heeft deze club van het begin aan heel leuk gevonden en daarom is ze vanaf het begin drie keer in de week maar liefst 1,5u gaan trainen.

Iedere maand is er een beloning bij de junioren voor leden die uitzonderlijk goed hun best doen, n.l. een Award. Op zijn Koreaans wordt deze gegeven met een luid applaus van de overige leden erbij. Heel erg leuk om te zien.
Deze keer viel de eer voor Matty!!
Wij zijn zelf niet minder trots hoor, en die gele band komt volgende maand weer terug bij de examens. Go for it girl!

Coral Creek in Korumburra.

En daar ging dan ook Matty op kamp. Ze had er zin in. Met zo'n 60 kids gingen ze naar Sovereign Hill in Ballarat, hier zo'n drie uur vandaan.

Sovereign Hill staat bekend als een oud goudmijn stadje. Alles is de oude stijl, de mensen worden per paard en wagen vervoerd. De mensen lopen ook nog steeds in traditionele kleding rond. Het leuke aan deze stad is dat er nog steeds naar goud wordt gezocht, de kids hebben allemaal water gezeefd en als je dan geluk hebt dan vindt je hele kleine stukjes 'goud'.........
Heel enthousiast maar moe kwamen ze enkele dagen weer terug van het kamp.
Aangezien er verder geen foto's zijn, zijn we afgelopen zondag met vrienden van ons naar Coral Creek in Korumburra gegaan, een uurtje in zuid-oostelijke richting rijden. Dit museum is te vergelijken met Sovereign Hill, alleen draait dit museum op vrijwilligers. Hieronder enkele indrukken:

Links een oud arbeidershuis,
rechts een winkel van Sinkel.

Links een levend schaakspel.
Rechts een kleermaker voor de dames.

 Ook de emoes (familie van de struisvogel ) lopen vrij rond terwijl rechts op de foto de lachvogel, oftewel de Kukaburra rondvliegt. Deze maakt het geluid alsof hij je lekker uit zit te lachen......

 Even een noodzakelijke toiletstop tussendoor...... een spoorweg overgang, deze zie je nu nog wel staan in hele kleine dorpen.
Links de bijlen en andere houwelen van die tijd en rechts de kerk. Ook dit soort gebouwen zie je nu nog.

 Links een oude apotheek.

Matty en Vincent vonden de oude teken ambacht reuze interressant. Met een soort soldeertechniek, het verbranden van hout om zodoende lijnen te maken op het hout, maaktte deze mevrouw mooie schilderijen.

Een oude stoomtrein als afsluiting van deze leuke dag.

Daarna wederom een uur terug in de auto.

Coral Creek In Korumburra.

Philip Island.

Wat te doen op een zondagmiddag met redelijk mooi weer? Dan op naar Philip Island. Het is een uur hier vandaan rijden. Philip Island ligt via een brug verbonden met het vaste land. Als je over de brug rijd zie je aan een kant de oceaan en aan de andere kant de baai vol met pelikanen.

Aangezien we hier al eerder zijn geweest wilden we niet weer hetzelfde doen. Koala's kijken kan altijd maar nu wilden we eens van een bijna leeg strand genieten, even lekker uitwaaien. Allereerst gingen we naar Pyramid Rock kijken, de vorm zegt het al.

Nog altijd blijven we verbazen over de kleur van het zeewater en hoe helder het is.

Philip Island is bekend om zijn race circuit, de koala's kijken (hier is een fokprogramma), het zeehonden-eiland, de pinguin- parade en gewoon het strand natuurlijk. Deze pinquin-parade hebben we al twee keer gedaan in het verleden. De pinquins komen tegen de schemering uit de zee en wandelen dan in groepen naar hun jongen toe. Maar omdat het nu winter is en dit te koud is, stellen we het uit tot warmer weer.
Dus gingen we heerlijk naar het strand. Het was al later in de middag, bijna geen wind en temperatuur ongeveer 17gr, prima dus!

Tuurlijk het fototoestel mee om gewoon mooie foto's te maken............

Philip Island heeft maar enkele wegen, dus er is altijd wel een mooie foto te maken en zeker tegen zonsondergang.
Helaas staan er maar weinig straatlantaarns, dus is het wel aan te raden om voor het donker weer van het eiland af te zijn.

Wat misschien te zien is op deze foto dat je hier de waterstroming van de zee ziet met daar dwars tegen in de stroming vanuit de baai.
Een uur later waren we weer terug maar het was heerlijk.




N