Tooronga Falls.

Aangezien we de afgelopen tijd heel druk zijn geweest met verbouwen, vinden van beide een nieuwe baan (wat overigens gelukt is), druk met school, werd het weer eens tijd om een stuk Victoria te gaan ontdekken.

Ditmaal kozen we niet zo heel ver van huis, ruim een half uur rijden vanuit Drouin.

We kozen om naar de Tooronga Falls te gaan en daar het Tooronga Track te gaan lopen. Dit is een track waar je twee watervallen gaat bekijken, de Tooronga Fall en de Amphitheatre Fall.

Het was fijn heerlijk zonnig weer, onze hond ging ook mee.













Het Tooronga Falls track voert je door een van de natste plekken van de staat Victoria en wordt vanuit de Great Dividing Range ( begint in de staat NSW) voorzien van water. Ook de nabij gelegen Thomson River krijgt er zijn water van. Doordat het zo nat en vochtig is groeien er grote varens.
Er groeien vele mooie planten, helaas hebben wij die niet echt gezien vandaag.
De wallaby schijnt er o.a. ook voor te komen, we hebben wel het geluid van vele vogels gehoord.



Men kan twee afstanden lopen, tot aan de eerste waterval loop je ongeveer 40 min, klimmend en klauterend omhoog. Van ver zie je de waterval al, deze noemt men de Tooronga Fall.

Daarna voert het track je door naar de volgende waterval, de Amphitheatre Fall. Deze ligt nog hoger in het gebied dus wederom een flinke klim.


Even een cool kiekje van de hond..........









"Steentjes" die dreigen te vallen moeten ook even tegen gehouden worden..





Dit is de Amphitheatre Fall.

Daarna ging het pad weer naar beneden toe. Onderweg moest er nog de Toorongo river over gestoken worden, nog een hele klus om te doen, maar hebben het droog gehouden.









Even bijkomen met wat te drinken middenin de rivier is zo gek nog niet....









                                             We zagen nog een wombat-hol.................









Het hele gebied staat vol met vele soorten gumtrees.

Om een indruk te geven hoe groot deze zijn staan de meiden op de grond terwijl de top van de bomen nog niet eens te zien zijn......








Sommige mensen zijn wel heel creatief geweest met een boomstam.......                                          

Met de auto nog een stuk richting Mount Baw Baw gereden waar we genoten van dit schitterende uitzicht op 770m hoogte.

Thuis weer aangekomen zat onze vriend de Rainbow-lorrikee in de tuin vlak bij het keukenraam.

Eerste bezoek uit Nederland.

Sinds we hier in Australië wonen, was het altijd de vraag wie de eerste zou zijn die ons komt bezoeken. Nou bij deze zijn we eruit!



Het werd onze oude buurvrouw An Cox uit Neer.
Deze was samen met haar dochter, schoonzoon en de beide kinderen vier weken op vakantie geweest bij haar zus Mien en schoonbroer Jan.
Mien en Jan Thielen-v Pol wonen in het noorden van de staat Victoria, vlakbij een grotere plaats Shepparton.

Aangezien An graag op bezoek wilde komen bij ons stond er op 21 september een rit van drie uur voor hun op de planning naar hier.



 Al vroeg in de ochtend arriveerden hun hier.
Na een warm welkom stond er uiteraard een kop koffie met, een door de meiden heerlijk gemaakte cake, klaar.

Het voelde heel vertrouwd, net alsof we vorige week nog met haar gekletst hadden......

Uiteraard werd er een rondje door de tuin gewandeld, uitzichten bewonderd en we kregen tips voor onze pas gekochte fruitbomen.

Na een paar uur gekletst te hebben, werd er lunch gegeten voordat ons bezoek weer hun drie uur durende reis weer terug naar Shepparton ging maken.

Helaas waren het de laatste dagen van haar vakantie en vlogen hun de maandag erna terug naar Nederland.

Inmiddels hebben we contact gehad en de terugreis was zonder problemen verlopen.
Mooi om te horen en bij deze vonden we het heel gezellig An, Mien en Jan! Wij zien je/jullie graag nog eens terug!!

Mijlpaal: Een jaar in Australië.

Afgelopen jaar zijn we op het einde van mei vertrokken naar Australië.

Dus einde mei dit jaar moest er een mijlpaal gevierd worden, n.l. het eerste jaar goed door gekomen in Australië.

Tuurlijk is dit het moment om even stil te staan bij alle dingen die er gebeurd zijn of mee gemaakt hebben.

Allereerst de emotionele rollercoaster waar we in terecht kwamen. In feite begonnen we helemaal opnieuw, veel terug kijken het eerste jaar, het gemis van mensen die je dierbaar zijn en lang leve de internet techniek!

Het vakantiegevoel wat we heel erg lang hebben gehad, en nog vaak hebben.

Het inwonen bij iemand anders, familie in dit geval. Zeer geslaagd , heel hulpvol geweest, veel gelachen, veel gepraat en ondernomen.

Het engels praten. We kregen al gelijk te maken met veel engels/Australisch dialect oftewel het Australische slang. Daar is echt geen touw aan vast te knopen....... We hebben niet echt veel problemen gehad om de taal te leren, alhoewel het echte technische engels een ander verhaal is....

De gewone draad op proberen te pakken, de meiden hadden dit sneller onder de knie dan wij. Hun gingen al na een week naar school hier. De zakwoordenboekjes mee en google vertaler werd door de juffen herhaaldelijk om raad gevraagd.

Zelf weer op zoek moeten naar een baan. Na een lange Nederlandse carriere was het vreemd om weer te moeten solliciteren. Solliciteren werkt hier veel via via en omdat onze contacten hier nog minimaal waren was het niet makkelijk, maar voor beiden gelukt!

Een huis in Roggel wat uiteindelijk toch verkocht werd, gelukkig maar, daardoor konden we hier door met onze toekomst opbouwen. Na een periode van 6 maanden begonnen we weer in een nieuw huis, nieuw gebied waar je gaat wonen, nieuwe buren enz.

De langere afstanden hier. Toch iets waar we erg aan moesten wennen en zeker rekening mee gehouden moet worden met dingen plannen. 

Het links rijden en het stuur aan de andere kant in de auto hebben zitten. Of waren we in Nederland verkeerd bezig? In ieder geval links schakelen, de ruitenwisser en de richtingaangever zitten precies andersom ( wat hebben de ruitenwissers vaak aangestaan, ook al regende het niet....)

Maar zeker niet vergeten het genieten van alles hier, het relaxte leven, de levensstijl hier, de heerlijke zonnige dagen... negen maanden per jaar woon je bijna buiten en in de winter temp van 18gr hebben, de mooie natuur, de vogels en de echte australische dieren, de possums, de wombats, de kangoeroes en de koalabeer. Helaas ook de minder leuke dieren, de giftige spinnen, de hele grote spinnen.....de slangen (waarvan we er maar 1 hebben gezien het afgelopen jaar).

Het weer hebben van een hond. 

Op dit moment is ze 16 weken oud en zo te zien groeit ze goed. Het weer hebben van een pup was weer wennen na 16 jaar.....maar wat hebben we een plezier met haar!

Al met al kunnen we nog geen conclusie trekken of emigreren een goede keuze is geweest voor ons.

Tot nu toe voelt het goed, maar de experts hier die ons voor gegaan zijn, hebben ons verteld deze conclusie pas volgend jaar te kunnen maken. Dus nog even wachten.....

Het eerste jaar hebben we wel wat uitstapjes gemaakt, maar was het voor ons belangrijker om eerst goed ingeburgerd te zijn, ons huis een beetje onze stijl te maken, en te zorgen dat alles lekker draait. Op dit moment durven te beweren dat dit gelukt is. Tijd om plezier en op stap te gaan in dit schitterende land staan op de planning...........

Een van de dingen die we geregeld nu moeten doen, wat in Nederland echt niet gedaan hoefde, is het onderhoudt van onze palmbomen. We hebben er 7 staan en 2 kleinere die nog geen onderhoud hoeven.

Zeker na de warme zomer moet er geregeld in geklommen worden om dorre bladeren eruit te halen en de bloem eruit te halen. 

Op de foto's zijn de bloemen te zien, kijk maar hoe groot ze zijn! En een gewicht dat ze hebben.

Binnenin zit een grote gele bloem.

Drouin.

Regelmatig krijgen we de vraag waar we ergens in Australië wonen.

Vandaar deze keer hier een bericht over.

We wonen in het zuiden van Australië, in de staat Victoria. In het allereerste bericht wat we op ons weblog hebben gezet, staat hier een afbeelding van.

De plaats waarin we wonen heet Drouin.

Drouin ligt in het gebied wat men Gippsland noemt, wij wonen in West-Gippsland.

Op de afbeelding is te zien door welke grote plaatsen je komt als je vanuit de richting Melbourne komt.

-->

Drouin ligt 90 kilometer in oostelijke richting van Mlebourne af., zoals de Australiers zeggen: into the country.

Vele namen in Australië zijn gekozen door de oorspronkelijke bewoners van Australië, de Aboriginals. De betekenis van Drouin is De noorden Wind.

Drouin behoort tot de gemeente Baw Baw.

Drouin is een oude plaats, rond 1878 noemde men de plaats Drouin Junction, toe gelegen aan de Brandy Creek. Van hieruit bouwde men een treinstation, in 1878. Daarna een postkantoor en zodoende begon de plaats te groeien. 

De plaatse zelf is de laatste jaren flink uitgebreid in populatie,

op dit moment zijn er rond de 7.500 inwoners.

Vele nationaliteiten wonen er. 

Drouin ligt in de een schitterend heuvelgebied.

Vanuit onze straat is het ongeveer 5 minuten rijden met de auto naar het centrum. Drouin heeft een redelijk groot centrum waar twee grote supermarkten liggen. Verder zie je vele kleinere winkels liggen. Voor grotere winkelcentra's moet je richting Pakenham of zuidelijker reizen. Een geweldig groot winkelcentrum, Fountain Gate genoemd, ligt op ongeveer 45 min reizen. 

Op dit moment ziet het teinstation er zo uit. Er is een goede verbinding naar Melbourne toe, voor weinig geld reis je in ongeveer anderhalf uur de city toe. Vele mensen reizen hier per trein. Met de auto naar centrum Melbourne is niet echt leuk en duur om te parkeren. Melbourne heeft enkele miljoenen inwoners, een metropool dus.

Hier zie je de golfbaan van Drouin met zijn 27 holes. Vanuit onze tuin zien wij deze mooie baan liggen.

Dit is Civic Park in Drouin, een mooi park waar in de zomer vele activiteiten gedaan worden zoals festivals, markten, skate wedstrijden, films in het openbaar enz. Meestal vindt je er veel witte cocatoos.

Niet al te ver van Drouin af liggen mooie watervallen. Een mooi wandelgebied ligt erom heen.

Aangezien Drouin vele heuvels kent, is fietsen niet echt een optie, jammer genoeg. Je ziet ook bijna geen fietspaden. Wat wel leuk is om te vermelden is dat de fietsers gewoon langs de autoweg fietsen, iets wat niet echt ongevaarlijk is in het donker daar hier nauwelijks straatlantaarns staan. Vanuit ons huis zijn we binnen 5 minuten op de autoweg, ideaal dus.

Als je met de auto rondrijdt zie je vele mooie uitzichten op de bergen. 

Mount Baw Baw is de bekendste, je kunt deze berg van ons uit zien maar ligt nog zeker anderhalf uur rijden van ons vandaan. In de winter ligt op deze berg sneeuw. 

Aangezien Drouin een grote oppervlakte heeft, zijn er drie lagere scholen, Drouin Central, Drouin South en Drouin West. Naar de laatste school gaat Matty heen.

.

Onze nieuwe vriend.

Het was ruim drie en een half jaar geleden dat we onze hond Kaily in hebben moeten laten slapen. Heel graag hadden we toen een nieuwe gekocht maar doordat we gingen emigreren was dit geen optie.
Nu, na al dat lange wachten, vonden we eindelijk een fokker hier in de buurt van Melbourne.

En dan kom je daar aan en moet je een keuze gaan maken uit al deze kleine puppies, maar liefst 15 waren er geboren......
Uiteindelijk viel onze keuze op deze meid, we noemen haar
SAMMY.

Even door de eigenaar gewassen worden om de nestgeur eraf te krijgen en dan de auto in.


In een oude computerdoos werd ze vervoerd, een trip van anderhalf uur te gaan.



Thuis aangekomen werd ze voorzichtig door de meiden uitgeladen

Haar nieuwe thuis werd uitgebreid verkend en aan aandacht niet te klagen......






Met als resultaat dat na enkele uren spelen onze nieuwe alarminstalatie al "out of order" was......

Gelukkig hebben de meiden vakantie, tijd genoeg om onze snoebel te laten wennen...
Wordt vervolgd!

Tae Kwando Matty.

Op 23 maart 2013 mocht Matty weer op grading gaan in Dandenong, een 45 minuten rijden hier vandaan. Na levels met de gele band te hebben gehad, was het nu tijd voor de blauwe band.
Onze meid die haar 'form' goed beheerstte was er klaar voor.
Het is een examen voor alle kinderen die bij de Moon Lee Tae Kwando organistie in Victoria aangesloten zijn, dus waren er ongeveer 200 kids.

Het examen ging heel goed. De uitslag hiervan krijgen ze altijd de eerst volgende training te horen.

Volgens verwachting kreeg Matty te horen dat ze haar blauwe band had behaald. Maar een grotere verrassing was dat ze te horen kreeg dat ze de beste junior kandidaat was geweest van alle 200 kids!!! Ze kreeg de speciale grading-award!! Tijdens het examen zijn alle instructeurs van de hele regio aanwezig en ze waren onder de indruk van haar perfectie en kunnen. Haar trainer James stond heel trots toe te kijken. Volgens hem kan ze heel ver komen met deze sport.........we wachten af.

Super gemotiveerd werd vervolgens de training afgemaakt. Een onderdeel van de Tae Kwando is het doorslaan van planken. Matty gaf zich helemaal en sloeg de eerste drie met gemak door. De blauwe was net nog teveel gevraagd, deze is nog te moeilijk...... Een beetje pijnlijke hand maar wederom trots op haar prestatie keerden we huiswaarts!

Hard werken in en om het huis.

 Vanaf november vorig jaar zijn we begonnen om dit huis, ons huis te laten worden. Zowel binnenshuis maar omdat het nog fijn weer is, meer buitenshuis. Er staan, af beter gezegd, stonden veel grote bomen en struiken. We hebben, net zoals veel Australiërs veel gumtree's in de tuin staan. Dit zijn geweldige bomen om te zien, maar bomen die niet sterk zijn en zomaar een tak van af kan breken/vallen. Deze boom heeft een eigen manier om het vocht vast te houden in de zomer en zodoende te overleven als het lang warm en droog. Al het vocht gaat naar de bovenste takken en bladeren toe waardoor de onderste takken slapper gaan hangen. Door het zware gewicht kunnen deze takken dan ineens afbreken! Om een beetje de tuin uit te dunnen, en gezien de branden die er kunnen ontstaan doordat deze boom een speciale ontvlambare olie heeft die spontaan in brand kan vliegen, moesten er enkele het veld ruimen. Wij willen natuurlijk ook een beetje warm wonen in de winter........

Om maar niet teveel op te laten vallen dat hier bomen "spontaan" omvallen, moesten we gebruik maken van het feit dat het heel hard waaide afgelopen zondag....... Even met zijn allen hard aanpakken, zagen, kluiven en alles op de aanhanger en niemand die meer iets kon zien...........   Zoals jullie kunnen zien zijn er vele struiken aan de achterkant van de woning uitgeruimd.

Nog nagenietend van het warme weer, hoorden we een vreemd vogelgeluid. Inmiddels herkennen we het geluid van een Kingparrot, Galah's, Megpie's en de parkieten wel maar nieuwsgierig door dit geluid gingen we met het fototoestel in de handen op "jacht". Al snel hadden we deze grijze cocatoo gezien. We zagen een mannetje en een vrouwtje. Deze foto's zijn van het mannetjes, het vrouwtje liet zich niet op de foto zetten en vloog weg.

Rondlopend door de tuin om het vrouwtje van de cocatoo te vinden, zagen we al snel op ons dak een mooie Rosella zitten. Genieten toch?

Daarna nog even de citroenen plukken die in onze citroenstruik groeien, Joyce liet een wel hele grote zien!