Naar de bush.

De meiden hebben 2 weken vakantie en dus was het een kans om een stuk van Victoria te gaan ontdekken. Samen met vrienden van ons gingen we naar Nicholson op de camping Lake Bushland. Het is een rit van 3 uur hier vandaan.

Met onze nieuwe auto, die overigens heerlijk rijd, gingen we op weg.
Ondertussen genietend van het mooie landschap, de ecalyptusbossen en de uitgestrekte wegen, maar helaas geen koala in het wild te zien onderweg.






Eenmaal aangekomen om Lake Bushland, heerlijk midden in de bossen,  moest er even bij gekomen worden van de reis.
Heerlijk met een kopje koffie buiten op het terras hadden we al snel visite van de mooie vogels. Deze zaten overal rondom ons heen.
Door de schoonheid van deze vogels was het moeilijk om stil te zijn zodat ze niet weg zouden vliegen.



Het was een af- en aanvliegen van deze vogels, tussendoor hoorden we de geluiden van the bellbirds ( ze maken het geluid van een bel), maar deze vogels zijn zo snel dat ze gewoon niet op de foto te krijgen zijn.

                                     

Aangezien het hier nog winter is en het vrij vroeg donker wordt, rond 17.30u moesten we zorgen dat de kachel aan ging wilden we buiten kunnen blijven zitten.

Door de kids werd er sprokkelhout verzameld in het bos om de kachel aan te maken. Genietend van het vuur en ondertussen van de barbeque die aan werd gemaakt, kregen we bezoek van andere dieren, nl de possums.

Deze diere maken er dankbaar gebruik van dat er mensen op de camping hun van eten voorzien. Wij waren bijna de enige op de camping aanwezig waren, dus kregen we veel possums op bezoek. Indien je te dicht in de buurt kwam van deze dieren lieten ze hun scherpe tanden zien......

De volgende dag gingen we weer een uurtje verder rijden naar het zuiden, nl naar Buchan. Hier gingen we naar de druipsteen- en koraalgrotten. Toen we er bijna waren moesten we ineens op de rem om een foto te maken van een ander dier dat je maar zeldzaam overdag kunt zien, nl de wombat. Deze dieren zijn nachtdieren en maken grote holen.

 

Uiteindelijk gingen we door naar het visitorcentrum om de entree kaartjes voor de grot te kopen. Normaal kun je een combinatie toer maken tussen 2 grotten, maar door de vele regen die er gevallen is de afgelopen weken, was een grot gedeeltelijk onder water gelopen. Dus wachten totdat de toer ging beginnen.

De Buchan grotten hebben geen natuurlijke ingang en zijn per toeval ontdekt nadat men dynamiet in de berg liet ontploffen. Het zijn grotten waar de soms letterlijk doorheen moet kruipen/schuiven omdat het nogal smal en laag kon zijn. Maakte het plezier alleen maar groter voor

ons.    

 Het was een geweldige toer door de grotten en zeker apart was dat er daadwerkelijk koraal groeit in de grot, foto rechts.





De toer in de grot leidde je eerst helemaal naar beneden en uiteindelijk ging de toer omhoog via allerlei trappen.
De toer eindigde boven op de berg.
Om weer terug te komen bij de auto en het visitorcentrum wandelden we het pad  terug naar beneden en zagen we nog verschillende wallaby's ( zijn kleinere soort kangaroe's) met hun joey's, hun kleintjes in de buidel.

Via een andere route weer door de bergen gingen we een gedeelte terug rijden naar de camping. Maar omdat we zo'n prachtig weer hadden, besloten we nog naar Lake Entrance te rijden.
Lake Entrance is een plaats in het zuiden van Victoria, gelegen aan de kust.
De naam van het meer verklaard al iets, hier in deze plaats stroomt de zee in het meer. Dit gebeurd langs de kust van Victoria wel op meerder plaatsen, maar is altijd mooi om te zien. Lake Entrance is in de zomer een toeristische plaats.

Wij konden nu nog genieten van de rust.


Daarna weer terug naar de camping.

De laatste dag hadden we wederom geluk met het weer. Wij hadden wederom zonneschijn, wat helaas thuis niet het geval was. Jammer genoeg komt aan alles een einde en gingen we terug naar huis.
Onze vrienden waren al vaker op deze camping geweest en daarom wisten hun kinderen ook weer dat er op de terugweg, vlakbij Bairnsdale, een terrein is waar
je kunt gaan handboogschieten. Tuurlijk moesten wij dit ook eens hebben gedaan.........


Onder grote concentratie wisten we toch allemaal de doelen te raken, maar ja, er kan er maar 1 de winnaar zijn..........en dat was toch onze vriend Peter.





Na een terugreis van enkele uren en daarna snel een kopje koffie, namen we afscheid van onze vrienden. Voor ons duurde de reis nog een uur voordat we weer thuis waren. Het waren mooie dagen, thanks friends!!
We hebben genoten van de leuke sfeer en de mooie natuur. Zullen we die dikke spinnen die we ook hebben gezien maar snel vergeten................